विपक्षी दलका नेताहरुले यसखालको टिप्पणी गर्नु खासै अनौठो कुरा होइन तर नेकपा भित्रैका इमान्दार भनिएका कार्यकर्ताले समेत पाटी विभाजन हुँदा चिन्ता भन्दा पनि खुसी प्रकट गरेको जस्तो देखिन्छ ।

आजभोलि फेरी नेपालको राजनीतिमा एउटा नयाँ वहसको सुरुवात जस्तो देखिन थालेको छ । यसलाई वहस त भन्न नमिल्ला तर एउटा मनगढन्ते तर्कका सुरुवात यो । हाम्रो बानी नै छ पानी पर्नुभन्दा पहिले वादल गर्जनु पर्ने । अब पानी पर्नसक्छ भन्ने बानी परेका हामी विना वादल पानी पर्दा अनौठो मान्नु स्वभाविक हो ।

नेपालीका राजनीतिमा एक्कासी एउटा अध्यादेश जारी भयो । ४० का नाममा सबै ध्यान कोरोना भाइरसबाट एकाएक यतातिर मोडियो । सबैले छोटो विश्लेषण नेकपा विभाजनतिर अगाडि वढ्न लाथ्यो भन्ने सामाजिक सञ्जालमा लेख्ने क्रमको सुरुवात भयो । विपक्षी दलकाले लेख्नु ठीकै होला तर यहाँ राजनीतिलाई गहिरो ढँगले छामेकाहरुले समेत सतही ढँगले यसको विश्लेषण गरिरहेका छन् ।

नेपालको राजनीतिमा आश्चर्यचकित ढँगले एक भएका दुई बामपन्थीदलको अहिलसम्म आइपुग्दा पनि भावनात्मक एकता हुन नसक्नु भन्ने खालको तर्कले मुख्य गरेर वजार रापिलो वनाइरहेको छ । एकताको गाँठो कमजोर भएको हुँदा यी दल फेरी विभाजन तिर जान्छन् भन्ने खालका कुराहरु देखिएका छन् ।

विपक्षी दलका नेताहरुले यसखालको टिप्पणी गर्नु खासै अनौठो कुरा होइन तर नेकपा भित्रैका इमनदार भनिएका कार्यकर्ताले समेत पाटी विभाजन हुँदा चिन्ता भन्दा पनि खुसी प्रकट गरेको जस्तो देखिन्छ । अध्यादेशले के महत्व वोकेको छ ? यसले पाटी र देशलाई क्षति या फाइदा के पुग्छ भन्ने खालको कुराको विश्लेषण भन्दा पनि नेकपाका फुटकै अाँखाले हेर्न गरिएको पाइएको छ ।

पाटीलाई गहिरो ढँगले नवुझेकाहरुले नै अहिले अध्यादेशको विरोध गरिरहेका छन् । नाम सुनेको आधारमा होइन त्यसको अन्तर्मर्मलाई वुझेर विश्लेषण गर्नुपर्ने हो ।

कुनै पनि काुनन या अध्यादेशले पाटी फुट्ने या जुट्ने हुँदैन । भावना र विचारले हो पाटी जोगिने या फुट्ने भन्ने कुरा । यो अध्यादेश नेकपाका लागि मात्रै होइन । अन्य दलहरुमा पनि लागु हुनुपर्ने देखिन्छ । अहिले नै यो अध्यादेश ल्याउनु आवश्यक थियो या थिएन त्यो वहसको विषय वन्न सक्छ तर अध्यादेश आउँदैमा पाटी विभाजनमा जान्छ भन्नु मुर्खताको पराकाष्ठा हो ।

अरुको घरमा आगो लागे तापेर रमाउँला भनेर पर्खने सबै राजनीति दलको इतिहास र चरित्र नेपाली जनताले वुझेका छन् । अहिलेको परिवेशमा कसैले पनि आँकलनका भरमा खिर खाने सपना नदेख्दा राम्रो होला ।

तर विडम्वना यहाँ नेकपा एकता पछि पाटी भित्रै एक अर्कालाई कटाक्ष गर्ने र दोहोरीमा रमाउने केही नेताहरुलाई परेको छ । घरको कुरा घरमै मिलाउनु आवश्यक हुन्छ । वजारमा कराएर कहिल्यै पनि समाधान हुँदैन पाटी एक हुँदा नियोजित फाइदा लिनबाट चुकेकाहरुले नै विरोधका आवाज चर्काएका छन् । पाटीले समुद्रको आकार लिदा केही भेल पनि मिसिएको रहेछ । त्यही भेलले कहिलकाही आकार लिइरहेको हुन्छ । तर त्यसले जे गरेपनि सिँगो समुद्रलाई धमिलो वनाउन सक्दैन ।

नेकपा भित्रैको कटाक्षले फाइदा कसलाई हुन्छ ? हामीले हाम्रो पाटीलाई राम्रो वनाउने तिर जाने की एक अर्कालाई कटाक्ष मात्रै गर्ने ?यसले के असर गर्यो भन्ने बारेमा सोच्नु पर्दैन । यता हाम्रो ध्यान गएन केवल हामी आत्मकेन्द्रीत मात्रै भयौ ।

पावरमा रहेको नेताको अगाडि पछाडि लाग्ने, फोटो खिच्ने सामाजिक सञ्जालमा पोष्टिने र त्यसैलाई भजाइ खाने हाम्रो नियत छ । इमानदार कार्यकर्ताले यस्तो काम कहिल्यै पनि गर्दैन । पाटीका वारेमा सोचिरहन्छ । क्षमता नहुने केवल फोटो सेसन र चाकडीका आधारमा कुनै अमुक नेताको पछाडि लाग्नेहरुले आफ्नो स्वार्थ पुरा गर्ने काम गरिरहेका छन् । यस्ता व्यक्तिहरु अन्य पाटीमा पनि दोभाषेको काम गरिरहेका हुन्छन् ।

पाटीलाई गहिरो ढँगले नवुझेकाहरुले नै अहिले अध्यादेशको विरोध गरिरहेका छन् । नाम सुनेको आधारमा होइन त्यसको अन्तर्मर्मलाई वुझेर विश्लेषण गर्नुपर्ने हो । अध्यादेशले कुनै पहाडै फोर्ने होइन । कसैलाई नाखेडोरी फुकालिदिएको मात्रै हो ।

नाखेडोरी सबै दललाई असहज र जटिल महसुस भएको थियो । यो बुझेर नै प्रधानमन्त्रीज्युले सहज वनाइ दिनुभएको हो । अव हेरौ धैर्य गरौ । तपाईहरुका आशंका कहाँ गएर ठोकिन्छ र लागु । जसको इतिहास पिपै पिले भरिएका कुण्ड हुन्छन्, अहिले आएर आफु दुध पोखरी वन्न नखोज्दा हुन्छ । किनकी जनताले उहिल्यै चिनिसकेका छन् ।